Eenvoud siert en ontroert in Wim Wenders’ kleinood Perfect Days over een Japanse schoonmaker in harmonie met de routine. Cannes lauwerde hoofdacteur Kôji Yakusho voor zijn fijnbesnaarde spel.
Vernoemd naar het bekende Lou Reed-nummer, gunt Perfect Days een inkijk in het dagelijkse leven en werk van een man genaamd Hirayama. Hij lijkt perfect gelukkig met zijn schijnbaar eenvoudige bestaan in Tokio. De komst van nichtje Niko leert mogelijk iets meer over haar gesloten oom. Hoofdrolspeler Kôji Yakusho palmde Cannes in met zijn serene vertolking en werd er door de jury uitgeroepen tot de beste acteur in de competitie. Voor regisseur Wim Wenders, ook aanwezig op het festival met het 3D-portret Anselm, betekende deze tedere karakterstudie een terugkeer naar Japan bijna 40 jaar na de documentaire Tokyo-Ga over meestercineast Yasujirō Ozu. De geest van Ozu laat zich hier zien in de bitterzoete, heilzame en stille schoonheid die kleine gebaren en geneugten vat met een grote empathie. Zoals Hirayama met zijn analoge camera het zonlicht vangt door het gebladerte van bomen.
(bron tekst: FilmFest Gent)
Fantastische vertolking van Kôji Yakusho. Het gebeurt niet vaak dat je een film te zien krijgt die je zo’n zalig gevoel geeft als ‘Perfect Days’. ★★★★★ - in Metro
Een van de grote ontdekkingen op het filmfestival van Cannes. ★★★★★ - in De Tijd
Een meeslepende ode aan het gewone en het simpele. (...) Wim Wenders verwondert met zijn beste film in decennia. ★★★★★ - op Geekster.be
Een verrassend charmante, elegant vormgegeven, door tijdloze rocksongs begeleide zwerftocht langs de openbare toiletten van Tokio. (...) Wim Wenders levert zijn beste film in tijden af. ★★★★ - in Knack Focus
Wonderlijke finesse en elegantie. ★★★★ - Bruzz
