Familiefeesten zijn niet zelden een saaie bedoening met zatte nonkels en eindeloze koffietafels. Dan is dat toch even anders bij het verjaardagsfeest voor de patriarch Helge. Zoon Christian - die niet eens een uitnodiging ontving - besluit een bommetje te droppen: hij beschuldigt zijn vader ervan hem en zijn tweelingzus te hebben misbruikt. Wat volgt is een afbrokkeling van een rijke familie en diens opgehouden waarheden, een donkere farce die het filmlandschap compleet verstomde.
Festen was in 1998 samen met Idioterne van Lars von Trier de eerste film gemaakt volgens de strenge regels van het Dogme 95-manifest, een pleidooi voor een 'zuivere' cinema - in tegenstelling tot de afgelikte en hoogtechnologische Hollywoodproducties. Geen extra belichting, muziek of fancy decors, wél handheld camera's en opnames op locatie. Een benadering die de ongemakkelijkheid en brutaliteit van Vinterbergs 'familiefilm' (niét in de traditionele zin van het woord) enkel op de spits drijft. Waar is da feestje?
