Na haar bekroonde documentaire Rabot verkent de Gentse filmmaakster Christina Vandekerckhove nu de wereld van fictie met een indringend verhaal over een vader, zijn dove zoon en diens nieuwsgierigheid naar zijn biologische moeder.
Wat gebeurt er na jarenlang documentaires en reportages te maken? In het geval van de Christina Vandekerckhove, die in 2017 met Rabot een straffe docu maakte over de laatste bewoners van drie sociale woontorens, blijven er verschillende reële ontmoetingen, situaties en mensen in je hoofd ronddwalen. "Die vormden de aanzet van Milano", gaf Vandekerckhove in 2023 toe. "De rest is verbeelding." In haar fictiedebuut, al waren haar bekroonde kortfilms Mia en Stella al de eerste stappen in die richting, focust de Gentse filmmaakster op Alain (Matteo Simoni), een alleenstaande vader die zijn dove zoon Milano (nieuwkomer Basil Wheatley) opvoedt in een sociale woonwijk. Terwijl Alain er alles aan doet om een beter leven te creëren voor zijn elfjarige zoon, komt hun relatie onder druk te staan wanneer Milano zijn biologische moeder wil ontmoeten en steun zoekt bij een vermogende buurvrouw. Een emotionele en poëtische verkenning van ouderschap en vriendschap. (tekst: Film Fest Gent)
‘Milano’ laat ons stom van ontroering achter. Matteo Simoni speelt in Milano soberder dan ooit naast de jonge dove acteur Basil Wheatley. Christina Vandekerckhove zoekt haar weg als fictieregisseur in dit wisselvallige maar uiteindelijk erg pakkende sociale drama. ★★★ - in De Morgen